تقدیم به مریمم با عشق بی انتها

 روی برگی بنویس عشق، بنویس با چشم خیس عشق

عشق و تکرار کن دوباره، خط تیره بنویس عشق

عشق فریاد پرنده س، ساکنه یا که رونده س

ساز قلبه، سوزه سینه س، گاهی وقتا درد کینه س

عشق هستی آفرینه، خود کلام آخرینه

یه تمنا یه سروده، نرم و سوزنده چو دوده

عشق یه نوره یه امیده، نه سیاهه نه سپیده

به لطافت مثل ابراس، به بزرگی همه دریاس

عشق پیوسته در اوجه، قصه ی ساحل و موجه

گوهر ناب و گرانه، مثل چشم نگرانه

همیشه بی قرار عشقه، طراوت بهار عشقه

اساس روزگار عشقه، عشقه عشقه

عشق نشان تقدیره...

مریم گلم همیشه ، همه جا و تا ابد دوستت دارم