
باورم کن نازنین!دیگرتوانی نیست،نیست
مرغ دل راجزنگاهت آشیانی نیست،نیست
باورم کن!خسته ام ازلحظه های بی طپش
این دل سرگشته راآرام جانی نیست،نیست
خسته ام ازبی توبودن،خسته ام ازانتظار
شهراندوه مراگویا کرانی نیست،نیست
روزهاراباخیال توبه شب پل می زنم
چاره ای جزاین ندارم،همزبانی نیست،نیست
گفته بودی تاهمیشه،تاهمیشه بامنی
رفتی وباغ دلم راباغبانی نیست،نیست
بازگرد ای شهرزاد قصه گوی هرشبم!
دیراگر آیی،دگرازمن نشانی نیست،نیست
گل مریمم دوستت دارم