وقتی تنها میشی، وقتی دلت می گیره،

 وقتی همه ی غصه های عالم رو دلت می شینه،

وقتی از همه چی خسته می شی، وقتی از زندگی نا امید می شی،

 وقتی دوست داری فقط اشک بریزی،

وقتی دیگه دوست نداری نفس بکشی.... یاد کسی می افتی که تموم زندگیته؟!

آره میدونم. اگه تموم زندگیت همه جا و همیشه کنارت باشه،

دیگه هیچ غمی نداری...!

وقتی تنها می شی،

وقتی دلت گرفته، وقتی از همه ی عالم و آدم خسته شدی،

وقتی دیگه اندازه ی سر سوزن هم به زندگی امید نداری،

یاد خودش می افتی...که ای کاش کنارم بود تا به خاطر وجود اون همه چیز رو فراموش کنی... وقتی دوست داری فقط گریه کنی، یاد تکیه گاه امنش می افتی

 تا سرت رو می ذاشتی رو شونه هاش و اشک می ریختی تا بالاخره آروم بشی...

وقتی دیگه دوست نداری نفس بکشی، یاد قلبت می افتی که فقط به خاطر

وجود اونه که هنوز ایست نکرده!!!

اما اگه کنارت هم نباشه با یادش آروم می گیری...

گل مریمم زود بیا دوستت دارم