تو آسمانی و من ریشه در زمین دارم
همیشه فاصله ای هست، داد از این دارم
قبول کن که گذشته ست کار من از شک
که سالهاست به تنهایی ام یقیین دارم
تو نیز دغدغه ات از دقایقت پیداست
مرا ببخش اگر چشم نکته بین دارم
بخوان و پاک کن و نام خویش را بنویس
به دفتر غزلم، هر چه نقطه چین دارم
کس هنوز عیار تو را نفهمیده است
منم که از تو به اشعار خود نگین دارم...
مریمم گلم نازنینم دوستت دارم